TEATER

i går var eg på teater. eg trur det er fyrste gong noko slikt har hendt meg, og eg vonar det vert lenge til neste gong. stykket var karius og baktus, men i staden for å halda seg til det opphavlege tekstførelegget, altså romanen til torbjørn egner, hadde dei laga ein ny slutt der karius og baktus forsvinn ut av munnen til jens og ut på havet. for noko tull. eg vart reint trist der eg sat. viss det er slikt ein driv med på teater, kan dei ikkje rekna med at dei får meir av sparepengane mine.

besto har vore her nokre dagar, slik at det vert litt skikk på hushaldet. ho vaskar opp og vaskar golv, og kokar graut og broderer litt makramé. mor mi har det travelt før kongen kjem i morgon, og far min klamrar seg fast til dei siste restane av krøplingkortet. i morgon skal han opererast, slik at det ikkje er mange vekene før han må ta den tunge vegen tilbake til det vanlege livet.

ÅTVARING

det nærmar seg den tida på året når det aular ut med nye slektningar i oslo. tante b har termin i morgon; tante m har termin på måndag. eg reknar med at dei samkøyrer desse planane, slik at ungane også denne gongen vert fødde på same dag. det gjer det jo mykje enklare for slike som finn det for godt å memorera alle gebursdagar i slekta, i tillegg er jo eit slikt samantreff eit godt utgangspunkt for ein noreg rundt-reportasje ein gong i framtida.

mor mi meiner at det hadde vore kjekt med minst ei jente i slekta. eg er usamd, eg ser ikkje heilt kva som er vitsen med jenter. bortsett frå at me kunne vorte kvitt alle desse ljoseraude kleda som ligg på lageret.

eg reknar med at begge dei nye ungane vert fødde midt på natta. ingen av foreldra har innsett at slike nyhende ikkje har topprioritet heime hjå oss, og kjem difor til å ringja i halvfemtida, for å fortelja noko som like godt kunne venta til den vanlege opningstida. (i den vanlege opningstida ringjer dei forresten hit på ny, for å fortelja alt det same ein gong til.) i alle fall vonar eg begge foreldra mine hugsar å slå av ringjelyden på mobilane sine, før dei gøymer dei langt inne i vaskemaskina, slik at me ikkje skiplar dei ekstremt solide sovevanane her i huset.

SOL

sola skin, veret er fint, det er turre vegar og sno i fjellet, og foreldra mine gjer alt dei kan for å halda meg innandørs. eg fekk såvidt lov til å ta ein liten tur i hagen i går, men måtte inn att etter nokre minutt. sidan skorne eg hadde på meg i fjor sommar er i minste laget, har dei kjøpt nokre nye sko no. dei er litt større, men likevel ikkje så store at eg melder meg friviljug til å ta ein tur ut.

mor mi var forresten utom døra i går, ho òg. fyrste blomen han er komen, slik at det var på tide å skifta til sommardekk. det greidde ho relativt bra, framleis er alle fire hjula og tre av hjulkapslane på plass.

BESTEN 23

sist veke fekk me litt urettvis kritikk for å fokusera for mykje på den finkulturelle satsinga i oslo. for å retta opp dette går me til andre enden av den kulturelle gradestokken, og hentar fram eit sundagsbilete som viser kvardagslivet i ei tilfeldig innlandsbygd på vestlandet. kva seier besten?

OPERA

no går avisene i fistel igjen, og alle kan by på bilete frå og tankar rundt den nye operaen. for oss i gamlevegen er dette gamalt nytt, sjølvsagt, det er fleire månader sidan me gjekk gjennom det huset. me likte det me såg, spesielt far min, som jo har lagt seg på ei relativt minimalistisk line. så snart dei får litt wagner på programmet, tek me turen til oslo igjen.

far min var forresten inn på scena og song fyrste verset av "nordmannen". han gjer difor krav på å vera den einaste som har sunge dette verset både på scena til den gamle og den nye operaen. (han har i tillegg framført dette verset frå dirigentstolen i berlinfilharmonien, scena i palau i barcelona, og frå talarstolen i byrådssalen i oslo rådhus. og sjølvsagt på north bank på highbury.)

festen for fem over halv femmo i går gjekk forresten etter planen, noko som sjølvsagt var ein lei nedtur.

INNKALLING

i morgon (onsdag) vert det stor jubileumsfest i gamlevegen. halv femmo fyller eitt år, og ho opnar dørene for alle som har interesse av å vera med. det vert nok av kaker, mange spanande leikar, utlodding med fine premiar, og ein tale eller to. programmet for dofestveka vert òg gjort kjent i løpet av seansen.

det heile tek til halv fem, og varer til det er slutt. velkomne kvar og ein.

BOIKOTT

akkurat no er det visst boikott av ol i peking som er det heitaste avistemaet. nokon vil unngå boikott, nokon vil boikotta opningsseremonien, medan andre, mellom dei sjølvaste statsministeren, vil unngå alt som har med boikott å gjera.

sett frå den eine sida er det jo lett å vera samd med han. sist noreg boikotta ol, i 1980, var det ein rein protest mot at sovjetunionen hadde invadert afghanistan. så gjekk det 25 år, og så invaderte noreg afghanistan. det seier seg sjølv at dersom noreg boikottar ol av di kinesarane ikkje tek omsyn til menneskerettane, vil det gå 25 år før noreg gjer det same.

sett frå den andre sida er det jo dumt å ikkje boikotta noko, når ein har ein så god sjanse til å gjera det. kunne det ikkje gått an å boikotta opningsseremonien, og alle idrettsgreinene der noreg ikkje har med utøvarar?

ENDRING

foreldra mine har lagt seg på ei ny line for tida. tidlegare delte dei alle oppgåver femti-femti, eller i alle fall førti-førti. men etter det fatale telemarksnedslaget til far min tidleg i mars har han vorte endå meir redusert, slik at arbeidsdelinga no er rundt sytti-null, i mor mi sin favør. far min lever glade dagar, og les gamle målbøker, medan mor mi skutar til og frå. eg og halv femmo gjer sjølvsagt ikkje ein drit.

av anna nytt er det lite melda, bortsett frå at begge foreldra mine er inviterte til ein kongemiddag i slutten av månaden. og at eg endeleg har perfeksjonert kunstforma "drita i buksa ti sekund før me kjem inn i barnehagen om morgonen".