BANNING

i helga las eg om ei bok med liksombanning. dette er visst reine farsotten i kristne miljø på sørlandet, og trikset er å seia ord som liknar såpass mykje på banneord at alle skjønar kva ein eigentleg var tenkt å seia. ikkje-kortspelande kristne kan til dømes seia "pokker" når dei snakkar om "poker".

for meg er dette eit gamalt fenomen. ein ting er at mange her til lands seier "huff", evt "huffameg", når det skjer noko som fortener eit banneord; noko heilt anna er at norskamerikanarar lenge har hatt for vane å seia "uff da".